Τι πρέπει να ξέρετε για τη συσσώρευση φωσφόρου στο σώμα

Ο φώσφορος είναι ένα ορυκτό που παίζει σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό των κυττάρων και των ιστών του σώματος. Ωστόσο, εάν υπάρχει συσσώρευση φωσφόρου στο σώμα, μπορεί να εμφανιστούν διάφορα προβλήματα υγείας. Τότε, ποιες είναι οι επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει η συσσώρευση φωσφόρου; Ας δούμε την εξήγηση στο παρακάτω άρθρο.

Ο φώσφορος είναι ένα από τα πιο άφθονα μέταλλα στο σώμα. Στο σώμα, ο φώσφορος διαδραματίζει διάφορους σημαντικούς ρόλους, όπως το σχηματισμό και την ενδυνάμωση του ιστού των οστών και των δοντιών, την παροχή ενέργειας για το σώμα, την παραγωγή πρωτεΐνης και τη διατήρηση των μυών, των νεύρων, της καρδιάς και των νεφρών.

Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη φωσφόρου διαφέρει από άτομο σε άτομο ανάλογα με την ηλικία. Η συνιστώμενη ποσότητα πρόσληψης φωσφόρου είναι η εξής:

  • Για ενήλικες, καθώς και έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες είναι 700 mg την ημέρα.
  • Για τα μωρά κυμαίνεται από 100-250 mg την ημέρα.
  • Τα παιδιά ηλικίας 1-9 ετών χρειάζονται 500 mg την ημέρα,
  • Τα παιδιά και οι έφηβοι ηλικίας 10-18 ετών χρειάζονται περίπου 1200 mg την ημέρα.

Αν και έχει μια λειτουργία που είναι αρκετά σημαντική για το σώμα, η συσσώρευση φωσφόρου μπορεί στην πραγματικότητα να είναι κακή για τον οργανισμό. Αυτή η κατάσταση περίσσειας φωσφόρου στο σώμα ονομάζεται ιατρικά υπερφωσφαταιμία.

Αιτίες Συσσώρευσης Φωσφόρου στο Σώμα

Η συσσώρευση φωσφόρου μπορεί να προκληθεί από ορισμένες καταστάσεις ή ασθένειες, όπως:

Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

Μία από τις λειτουργίες των νεφρών είναι να απομακρύνουν τις τοξίνες και τα υπερβολικά υγρά και μέταλλα στο σώμα μέσω των ούρων. Όταν τα νεφρά δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά, για παράδειγμα λόγω χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, τα μέταλλα και οι τοξίνες θα συσσωρευτούν στο σώμα.

Ως αποτέλεσμα, τα επίπεδα τοξινών, ηλεκτρολυτών και μετάλλων (συμπεριλαμβανομένου του φωσφόρου) στο αίμα θα αυξηθούν πολύ υψηλά.

Υποπαραθυρεοειδής

Ο υποπαραθυρεοειδισμός είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι παραθυρεοειδείς αδένες στο σώμα εκκρίνουν μόνο μικρές ποσότητες παραθυρεοειδούς ορμόνης. Αυτή η ορμόνη λειτουργεί για να ελέγχει τα επίπεδα φωσφόρου και καλίου στο αίμα.

Όταν η παραγωγή της παραθυρεοειδούς ορμόνης δεν ταιριάζει με τις ανάγκες, η λειτουργία του σώματος για τον έλεγχο της παραγωγής ορμονών θα μειωθεί. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει αυξημένα επίπεδα φωσφόρου και μειωμένα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα (υποκαλιαιμία).

Μη ελεγχόμενος διαβήτης

Ο διαβήτης μπορεί επίσης να είναι η αιτία της συσσώρευσης φωσφόρου στον οργανισμό. Ο μη ελεγχόμενος διαβήτης προκαλεί υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στα όργανα του σώματος, ένα από τα οποία είναι τα νεφρά (διαβητική νεφροπάθεια). Τα άτομα με διαβήτη διατρέχουν επίσης κίνδυνο για μια επικίνδυνη επιπλοκή που ονομάζεται διαβητική κετοξέωση.

Μερικές από τις επιπλοκές του διαβήτη θα προκαλέσουν τότε διάφορες επιπλοκές, μία από τις οποίες είναι η συσσώρευση φωσφόρου στον οργανισμό.

Εκτός από ορισμένες από τις καταστάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, υπάρχουν πολλές άλλες καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν συσσώρευση φωσφόρου στο σώμα, όπως:

  • Περίσσεια βιταμίνης D
  • Σοβαρή λοίμωξη σε όλο το σώμα (σήψη)
  • Σοβαρός τραυματισμός
  • Ραβδομυόλυση

Προσοχή στα σημάδια της συσσώρευσης φωσφόρου στο σώμα

Τα αυξημένα επίπεδα φωσφόρου στο σώμα συχνά δεν παρουσιάζουν τυπικά συμπτώματα. Τα σημεία και τα συμπτώματα που εμφανίζονται στην πραγματικότητα προέρχονται από την αιτία που πυροδοτεί την υπερφωσφαταιμία ή εάν έχει προκαλέσει βλάβη στα όργανα του σώματος.

Εάν συμβεί αυτό, η συσσώρευση φωσφόρου μπορεί να παρουσιάσει πολλά συμπτώματα, όπως:

  • Ναυτία και έμετος
  • Το σώμα αισθάνεται αδύναμο
  • Δύσκολο να αναπνεύσει
  • Ανήσυχο και άυπνο
  • Πόνος στα οστά και στις αρθρώσεις
  • Σκληροί μύες
  • Μειωμένη όρεξη
  • Κνησμός και κόκκινο δέρμα
  • μυρμήγκιασμα

Εάν εμφανίσετε κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, ειδικά εάν έχετε συννοσηρότητες που αναφέρθηκαν προηγουμένως, τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό για περαιτέρω εξέταση και θεραπεία.

Για να ξεπεραστεί η συσσώρευση φωσφόρου, ο γιατρός θα αντιμετωπίσει πρώτα τη συνοδό νόσο. Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ορισμένες δίαιτες ή δίαιτες για τον περιορισμό της ποσότητας φωσφόρου που καταναλώνεται.